Een stilgeboorte, ook wel bekend als een doodgeboorte, verwijst naar het verlies van een baby in de baarmoeder na 20 weken zwangerschap. Het is een hartverscheurende gebeurtenis waarbij ouders geconfronteerd worden met het verlies van hun kindje, zonder dat er leven is geweest buiten de baarmoeder. Het is een emotioneel en fysiek uitdagende ervaring die een diepgaande impact heeft op de betrokken families. In dit artikel zullen we kijken naar de mogelijke oorzaken van een stilgeboorte, het aantal gevallen en hoe men kan omgaan met dit verlies.
Wat kunnen oorzaken zijn van stilgeboorte?
Er zijn verschillende factoren die kunnen bijdragen aan een stilgeboorte, maar in veel gevallen is de exacte oorzaak moeilijk vast te stellen. Desalniettemin zijn er enkele risicofactoren en potentiële oorzaken die geïdentificeerd zijn door medische professionals. Deze omvatten:
Problemen met de placenta: Complicaties met de placenta, zoals placenta-abruptie (voortijdige loslating van de placenta) of placenta-insufficiëntie (onvoldoende bloedtoevoer naar de baby), kunnen leiden tot een stilgeboorte. Deze aandoeningen belemmeren de voedingsstoffen- en zuurstoftoevoer naar de baby, wat kan leiden tot ernstige complicaties.
Foetale afwijkingen: Soms wordt een stilgeboren veroorzaakt door aangeboren afwijkingen bij de baby, zoals chromosomale afwijkingen of structurele afwijkingen. Deze afwijkingen kunnen zich tijdens de zwangerschap ontwikkelen en kunnen leiden tot het overlijden van de baby in de baarmoeder.
Zwangerschapscomplicaties: Bepaalde complicaties tijdens de zwangerschap, zoals pre-eclampsie, diabetes, hoge bloeddruk of infecties, kunnen het risico op een stilgeboorte verhogen. Deze aandoeningen kunnen een negatieve invloed hebben op de ontwikkeling van de baby en kunnen leiden tot ernstige complicaties.
Het is belangrijk op te merken dat in veel gevallen de exacte oorzaak van een stilgeboorte niet kan worden vastgesteld, zelfs na grondig onderzoek. Dit kan bij ouders gevoelens van verwarring en frustratie veroorzaken, omdat ze geen duidelijk antwoord krijgen op de vraag waarom hun baby is overleden.
Hoeveel baby’s worden stil geboren?
Het verlies van een kind door stilgeboorte is een tragische realiteit die helaas veel families treft. Hoewel het moeilijk is om wereldwijde statistieken te verkrijgen, schat de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) dat jaarlijks ongeveer 2,6 miljoen baby’s wereldwijd worden stil geboren. Dit betekent dat elke dag duizenden gezinnen worden geconfronteerd met het verlies van hun kindje voor, tijdens en na de geboorte.
Het aantal stilgeboortes varieert echter sterk van land tot land en kan beïnvloed worden door verschillende factoren, waaronder de toegang tot prenatale zorg, gezondheidszorgfaciliteiten en sociale omstandigheden. In sommige ontwikkelingslanden is het aantal stilgeboortes hoger als gevolg van beperkte toegang tot kwaliteitsvolle medische zorg en slechte gezondheidsinfrastructuur.
Het is belangrijk op te merken dat stilgeboorte niet selectief is en elk gezin, ongeacht leeftijd, ras, sociaal-economische status of medische voorgeschiedenis, kan treffen. Het verlies van een baby door stilgeboorte is een diep persoonlijk verdriet en heeft een langdurige impact op de ouders en hun naasten.
Wat zeg je bij een stilgeboorte?
Het omgaan met een stilgeboorte is een uitdagende en complexe ervaring, niet alleen voor de ouders, maar ook voor familieleden, vrienden en zorgverleners. Het kan moeilijk zijn om de juiste woorden te vinden om iemand te troosten die een stilgeboorte heeft meegemaakt. Hier zijn enkele richtlijnen voor wat je kunt zeggen en doen:
Luisteren en er gewoon zijn: Soms zijn er geen woorden die het verdriet kunnen wegnemen, maar je aanwezigheid kan troost bieden. Luister actief naar de ouders en bied een luisterend oor aan. Laat hen weten dat je er voor hen bent, zelfs als ze niet direct om hulp vragen.
Geef erkenning aan het verlies: Benoem het verdriet en het verlies. Zeg bijvoorbeeld: “Ik ben zo verdrietig om te horen van jullie stilgeboorte. Jullie kindje was geliefd en zal altijd herinnerd worden.” Het is belangrijk om de stilgeboorte niet te negeren of te minimaliseren.
Bied praktische ondersteuning: Ouders die een stilgeboorte hebben meegemaakt, kunnen behoefte hebben aan praktische hulp, zoals maaltijden, huishoudelijke taken of het regelen van begrafenisarrangementen. Er zijn gespecialiseerde uitvaartverzorgers zoals Knuf & Ko of ByDesley uitvaarten die hierbij kunnen helpen. Vraag of er iets is wat je kunt doen om hen te ondersteunen en bied concrete hulp aan.
Vermijd het geven van ongevraagd advies: Het kan verleidelijk zijn om advies te geven over hoe ze met hun verlies moeten omgaan, maar elk individu en elk paar rouwt op zijn eigen manier. Vermijd het geven van ongevraagd advies en respecteer hun unieke rouwproces.
Bied herinneringsmogelijkheden aan: Voor veel ouders kan het belangrijk zijn om herinneringen aan hun baby te behouden. Bied aan om te helpen bij het maken van aandenkens, zoals foto’s, voetafdrukken of gedenksieraden. Dit kan hen helpen om een tastbare herinnering te hebben aan hun kindje.
Het is cruciaal om te onthouden dat elke persoon en elk paar anders is, en wat voor de ene persoon troostend is, kan voor de andere persoon mogelijk niet helpend zijn. Het belangrijkste is om empathisch en respectvol te zijn, en de behoeften en wensen van de ouders te respecteren.
Daarnaast is het ook essentieel om de ouders de ruimte te geven om te rouwen op hun eigen manier en in hun eigen tempo. Rouw is een individueel proces en kan lang duren. Bied aan om er voor hen te zijn, niet alleen direct na het verlies, maar ook in de maanden en jaren daarna. Stel jezelf beschikbaar voor gesprekken, herdenkingsmomenten en steun, zelfs wanneer de omgeving misschien denkt dat ze het al “verwerkt” zouden moeten hebben.
Het is ook belangrijk om te erkennen dat het verdriet en de gevoelens van verlies niet zomaar verdwijnen na verloop van tijd. Ouders die een stilgeboorte hebben meegemaakt, kunnen nog steeds rouwen om hun baby, zelfs als er latere gezinsuitbreiding is of als ze andere kinderen hebben. Het herdenken van belangrijke data, zoals de uitgerekende datum of de verjaardag van de baby, kan emotioneel beladen zijn. Toon begrip en ondersteuning tijdens deze moeilijke momenten.
Daarnaast is het ook belangrijk om professionele hulp en ondersteuning aan te moedigen. Eventueel kan Het Afscheidsbureau hierbij ondersteunen en/of doorverwijzen. Het verlies van een baby door stilgeboorte kan diepe emotionele wonden achterlaten. Therapeuten, counselors of ondersteuningsgroepen kunnen ouders helpen bij het verwerken van hun verdriet en het omgaan met hun verlies op een gezonde manier. Moedig ouders aan om professionele hulp te zoeken als ze daar behoefte aan hebben.
Tot slot, onthoud dat stilgeboorte een onderwerp is dat vaak taboe is en dat mensen zich ongemakkelijk kunnen voelen om erover te praten. Het is echter belangrijk om stilgeboorte te normaliseren en te erkennen als een echt verlies. Door open te staan voor gesprekken en empathie te tonen, kunnen we bijdragen aan het creëren van een ondersteunende omgeving voor ouders die een stilgeboorte hebben meegemaakt.
